خواص سنبل الطیب

سنبل الطیب با نام علمی (Valeriana officinalis) گیاهی است علفی و چند ساله كه ساقه آن به طور عمودی و تا ارتفاع دو متر بالا می رود.

سنبل الطیب به علف گربه معروف است و بوی مطبوعی دارد. زیرا گربه بوی این گیاه را از دور تشخیص داده به طرف آن می رود و در اطراف آن به جست و خیز می پردازد و از بوی آن مست می شود.

گلهای این گیاه به رنگ سفید یا صورتی و به صورت خوشه ای است و از ریشه آن می توان استفاده كرد. سنبل الطیب پس از خشك شدن به رنگ قهوه ای درمی آید و دارای طعمی تلخ ولی خوشبو و معطر است.اثرات دارویی كه در ریشه این گیاه وجود دارد سه برابر خشك شده آن است.

سنبل الطیب باید در حرارت كم خشك شود زیرا در حرارت بالا كلیه اثرات دارویی آن از بین می رود.ریشه این گیاه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشك است، اثر ضدتشنج دارد و در رفع ناراحتی های عصبی و هستیری مفید است.فرآورده های ریشه سنبل الطیب به عنوان داروی كمكی در معالجه مبتلایان به صرع موثر است و میگرن را برطرف می كند همچنین برای برطرف كردن دلهره و نگرانی مفید است.

این گیاه استفراغ را برطرف می كند، دهان را خوشبو كرده و در معالجه مرض قند موثر است. از جوشانده برگ سنبل الطیب هم به صورت غرغره برای رفع ورم مخاط دهان استفاده می شود.

سنبل الطیب برای كلیه مضر است و باید آن را با كتیرا خورد.