Tagetes tenuifolia golden marigold که به فارسی جعفری طلایی نامیده میشود، گیاهی از خانواده کاسنی، بومی مکزیک، آمریکای مرکزی، کلمبیا، پرو می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی گرمسیری خاک: خاک های حاصلخیز
نام علمي
Tagetes tenuifolia
نام لاتين
golden marigold
خصوصیات - معرفی
"جعفری طلایی" یکی از گل های زینتی از گونه های گل جعفری و از خانواده ی گل ستاره ای ها می باشد. این گیاه بومی بسیاری از مناطق مکزیک، آمریکای مرکزی، کلمبیا و پرو است.
جعفری طلایی گیاهی علفی و یکساله است که می تواند حدود 50 سانتیمتر (20 اینچ) نیز طول داشته باشد. برگ ها کم و بیش دارای 3 سانتیمتر طول، با بریدگی ها و تقسیمات عمیق و در بخش های کوچک دیده می شوند. این گیاه تعداد زیادی گل های زرد تا نارنجی رنگ و به صورت انتهایی (در انتهای شاخه ها) تولید می کند. هر سرشاخه دارای 7 تا 9 صفحه گل کوچک است. این گل ها علاوه بر جنبه ی زیبایی، خوراکی بوده و به عنوان چاشنی غذاها مورد استفاده قرار می گیرند.
شرایط نگهداری جعفری طلایی
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرمسیری
خاک مورد نياز
خاک های حاصلخیز
|
این گیاه نیز مانند سایر گونه های جعفری، آفتاب دوست بوده و در نقاط آفتابی و گرم رشد خوبی دارد. در دماهای کمتر از 16 درجه سانتیگراد، رشدشان کند بود و کلروزه می شوند.
نسبت به قوی بودن زمین از خود حساسیت نشان نمی دهند ولی زمین های مرغوب و قوی باعث می شود که بوته رشد خوبی داشته و در نتیجه گل های درشت تولید کند. پی اچ مناسب محیط کشت آن 6 تا 6.5 است. مسمومیت ناشی از آهن در پی اچ های پایین خاک گزارش شده است. علامت های مسمومیت آهن، شامل نقاط نکروزه و کلروزه و نیز خم شدن برگ به سمت پایین و فنجانی شدن برگ است. اگر میزان نیتروژن خاک زیاد شود، نسبت به برخی از بیماری ها حساس می شود.
این گیاه به رطوبت بالا نیز به نسبت حساس است. برای گلدهی بهتر باید گل های پژمرده چیده شود.
مقابله به آفات جعفری طلایی
از مهمترین بیماری های آن پژمردگی، بوته میری، بلایت ناشی از بوتریتیس، پوسیدگی ریشه و ساقه و بیماری های برگی است. از آفات مهم این گیاه نیز کنه است که با استفاده از سموم قارچ کش و کنه کش می توان این بیماری ها و آفات را کنترل نمود.
نحوه تکثیر جعفری طلایی
تکثیر:
برای تکثیر این گیاهان اغلب از کشت بذرها استفاده می شود. اما از قلمه زدن نیز می توان استفاده کرد که هزینه بیشتری دارد. برای استفاده از قلمه می توان بخش انتهایی شاخساره را به 6 تا 8 سانتیمتر تهیه نمود. بذر این گیاهان را به صورت مستقیم در محل اصلی و یا در خزانه کشت می کنند. در تهیه نشا، بذر در اواخر اسفند تا اواخر فروردین کشت می شود و نشاء پس از دو ماه آماده انتقال می گردد. کشت های دیرتر نیز امکان پذیر است ولی باعث کوچکتر شدن گل ها می شود. در روش کاشت مستقیم به تنک کردن نیاز می باشد.
منابع :
http://glassy-garden.com/http://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Tagehttps://en.wikipedia.org/wiki/Tagetes_tenuifoliahttps://www.gardenia.net/plant/tagetes-tenuifolia- گياهان ديگر از همين جنس :
گياهان ديگر از همين خانواده :